Chinta corona (no worries)
Blijf op de hoogte en volg Marion
11 Februari 2015 | Bangladesh, Dhaka
Haren wassen, ook zowat. Daar denk je verder niet over na in het gewone leven, je doet het gewoon effe. Hier is het een heel project. Van koud water op mijn schedel krijg ik namelijk hoofdpijn. Ik heb weliswaar een prachtige badkamer, mét ligbad, maar geen warm water. Stel je voor, een bad nemen met ijskoud water... never. Hardlopers schijnen het wel te doen, dan herstellen de spieren sneller. Maar de enige sport die ik hier beoefen, is trappen lopen naar het kantoor op de vijfde verdieping.
Goed, haren wassen dus. Zo gaat dat: twee waterkokers (gaat sneller dan een pan op het gas) heet water, in een emmer halfvol koud water, steelpannetje erbij, met het hele spul het ligbad in en gieten maar. Werkt prima en voelt als grote luxe na een paar dagen met koude douches.
Wees niet bang dat ik mij tot de burka bekeer. Zelfs al draag je er niets onder, het lijkt me toch benauwd. Maar vooral is zo'n ding heel onhandig in combinatie met een bril.
De s(h)alwar kameez daarentegen is luchtig en altijd kleurig. Ik vind het een prachtige dracht en kijk jaloers naar de uitgekiende combinaties die de vrouwen dragen.
De salwar is het 'onderstuk', dat kan een wijde of strakke broek zijn, of zelfs een legging, mits altijd tot op de voet. De kameez is de 'jurk' of het lange shirt. Onmisbaar is de orna of shawl, daarmee verhul je je borsten. Ik weet nog niet hoe dat werkt op het platteland, maar hier in de stad wordt met dit voorschrift ruimhartig omgegaan, en daar sluit ik me graag bij aan.
Aan een sari ben ik nog niet toe, dat lijkt me zo ingewikkeld (letterlijk en figuurlijk).
Mannen hebben het gemakkelijk, die dragen gewoon lange broek en shirt. Zij vallen dan ook helemaal weg tussen al die prachtige vrouwen, da's dan weer sneu.
Gestaag vorder ik in het Bangla. Als ik nu iets zeg in die taal, levert dat niet langer een verbijsterde blik op. Nee, men barst uit in hysterisch gegiechel. Nou wordt hier om zo ongeveer alles gelachen, dus ik trek het me maar niet persoonlijk aan. Mooi toch, zo'n vrolijk volk?
Lieve mensen, in jullie commentaren beluister ik zorg om al mijn ontberingen. Niet nodig, chinta corona. Ik heb het enorm naar mijn zin! Dit is wat ik wilde: een totaal andere wereld aan den lijve ervaren, beleven hoe het is om daar te wonen en werken., van de ene verbazing in de andere vallen.
Maar ga vooral door met jullie reacties, ik geniet ervan - hartelijk dank daarvoor.
Goed, haren wassen dus. Zo gaat dat: twee waterkokers (gaat sneller dan een pan op het gas) heet water, in een emmer halfvol koud water, steelpannetje erbij, met het hele spul het ligbad in en gieten maar. Werkt prima en voelt als grote luxe na een paar dagen met koude douches.
Wees niet bang dat ik mij tot de burka bekeer. Zelfs al draag je er niets onder, het lijkt me toch benauwd. Maar vooral is zo'n ding heel onhandig in combinatie met een bril.
De s(h)alwar kameez daarentegen is luchtig en altijd kleurig. Ik vind het een prachtige dracht en kijk jaloers naar de uitgekiende combinaties die de vrouwen dragen.
De salwar is het 'onderstuk', dat kan een wijde of strakke broek zijn, of zelfs een legging, mits altijd tot op de voet. De kameez is de 'jurk' of het lange shirt. Onmisbaar is de orna of shawl, daarmee verhul je je borsten. Ik weet nog niet hoe dat werkt op het platteland, maar hier in de stad wordt met dit voorschrift ruimhartig omgegaan, en daar sluit ik me graag bij aan.
Aan een sari ben ik nog niet toe, dat lijkt me zo ingewikkeld (letterlijk en figuurlijk).
Mannen hebben het gemakkelijk, die dragen gewoon lange broek en shirt. Zij vallen dan ook helemaal weg tussen al die prachtige vrouwen, da's dan weer sneu.
Gestaag vorder ik in het Bangla. Als ik nu iets zeg in die taal, levert dat niet langer een verbijsterde blik op. Nee, men barst uit in hysterisch gegiechel. Nou wordt hier om zo ongeveer alles gelachen, dus ik trek het me maar niet persoonlijk aan. Mooi toch, zo'n vrolijk volk?
Lieve mensen, in jullie commentaren beluister ik zorg om al mijn ontberingen. Niet nodig, chinta corona. Ik heb het enorm naar mijn zin! Dit is wat ik wilde: een totaal andere wereld aan den lijve ervaren, beleven hoe het is om daar te wonen en werken., van de ene verbazing in de andere vallen.
Maar ga vooral door met jullie reacties, ik geniet ervan - hartelijk dank daarvoor.
-
11 Februari 2015 - 11:13
Astrid Abendroth:
Lieve Marion,
Vul 1 of meer plastic zakken met warm water, ophangen boven het bad
Gaten er in prikken: douche.
Veel plezier verder
-
11 Februari 2015 - 11:21
Marlou :
Hoi hoi ,
Wanneer krijgen we ns n foto te zien van jou in zo n spec kleding ??? Of lukt dat niet , maak je trouwens veel foto s?? Hoop t wel , zou leuk zijn . Veel plezier en sukses met badderen -
11 Februari 2015 - 12:05
Saskia:
Hi Marion, wat fijn deze heerlijke gedetailleerde verslagen. Je bent met recht geland! je wordt er toch maar weer vindingrijk van en het is soms goed om het weer aan den lijve te ervaren hoe vanzelfsprekend wij met onze luxe leven. Maar je hebt wel vaker met dit soort situaties te maken gehad waarbij je je creativiteit nodig hebt gehad.
Het lijkt mij heel bijzonder nu je echt deel gaat uitmaken van de maatschap. En niet meer die buitenstaander blijft die even langs komt t/m de kleding aan toe. Ben reuze benieuwd hoe je dat staat! succes en veel liefs. -
11 Februari 2015 - 12:51
Toos:
ik zie wel foto's hoor (zie linkerkant van dit blad onder kopje foto's).
Ze laat zich alleen nog niet zien in total outfit, maar ik heb wel haar (luxe) badkamer gespot en ook Marion herself maar dan achter buro.
Ik niet chinta corrona hoor, je kunt dit allemaal aan.
Ik vind het vooral heel herkenbaar allemaal, al speelde het bij mij op een ander continent af.
Leuk!
Liefs
Toos
-
11 Februari 2015 - 15:20
Mini:
Oh Marion, wat ontzettend spannend om jouw ervaringen daar elke keer te lezen.
Al die dagelijkse dingen waar je hier niet eens bij na denkt zijn daar niet of anders.
je weet he, dit is ook helemaal mijn ding, dus ik geniet van jouw verslagen.
Ja en die prachtige gewaden en die mooie mensen, dat is toch genieten.
En het werk, dat lukt ook wel? Lijkt me best moeilijk, ze hebben toch hun eigen andere cultuur en manier van werken.
Ik ga me voorbereiden op een paar weekjes sneeuw, maar ik blijf je volgen hoor!!
Groetjes en liefs, mini -
11 Februari 2015 - 15:29
Astrid:
Tja, als jij schrijft over molotovcoktails, aanslagen, opstand door de inheemse bevolking en vervoer van je collega's in een ambulance omdat dat veiliger is dan in een gewone auto, dan krijgen wij natuurlijk wel een beetje "corona". Maar we hoeven dus geen schietgebedjes te prevelen.
Leuk dat je foto's hebt gestuurd van je bad- en slaapkamer. Wat een weelde vergeleken bij je onderkomen in Guatemala. En je kantoor ziet er zelfs luxueus uit. In NL zou menigeen die b.v. in zo'n kantoor"landschap" of tussen 4 muren zonder daglicht moet werken jou benijden. Op een eerdere foto zag ik zelfs AC.
Ook leuk dat je een foto hebt gestuurd van je KAMEEL. Die past precies bij de kleur van je haar.
Ik moest wel lachen om je verhaal hoe men je toelacht als jij Bangla probeert te spreken. Heel herkenbaar. Zo heb ik ooit een wintercursus Bahasa Indonesia gevolgd op de Indonesische ambassade. Toen ik in de lente terugkeerde in de Gordel van Smaragd dacht ik een leuke verrassing te hebben voor de mensen waar ik mee te maken had. Dus ik produceerde een mooie volzin, waar ik nog even op geoefend had. Iedereen keek me welwillend aan, maar ik kreeg geen antwoord op mijn vraag. Die heb ik nog eens goed articulerend herhaald, maar de reactie bestond uit wat beleefde, verwarde glimlachjes. Toen vroeg ik maar in het Engels of men mij niet verstaan had. Wat ik dan gezegd had, was de vraag. Die stelde ik vervolgens in het Engels en ook in het Bahasa Indonesia. Toen werd ik ook schaterend toegelachen. Want wat bleek nou? Bahasa Indonesia was, zeker in die tijd, een elitaire taal die bedacht was door Soekarno. Hij vond het Pasar Maleis (de taal van het gewone volk) te eenvoudig en kinderachtig. Bij menig Maleis woord was een voor- en een achtervoegsel bedacht, wat wel een vertrouwde klank had, maar wat voor iedereen potsjeslatijn bleek te zijn. Daar gingen m'n goede bedoelingen!
Ga door om ons over je ervaringen te vertellen.
Groetjes van Astrid. -
11 Februari 2015 - 18:48
Ludmilla:
Wauw, dat roze paleis; het glazuur springt van m'n bijtspijkers, zeg!
Wahaha!
Maar de foto's zijn wel allemaal mooi en kleurrijk. En jij in kameez (stamwoord 'chemise'??) ziet er prachtig uit. Precies je haarkleur.
Maar heerlijk dat je het zo naar je zin hebt; je ziet er ook ontspannen uit.
Ga zo door mijn kind en ge zult spinazie eten.
Overigens schijnt (ijs)koud baden heel goed te zijn voor je weerstand, zie de Nederlandse 'Iceman'.
liefs
-
11 Februari 2015 - 19:09
Mieke:
Hoi Marion,
Ik lees met veel plezier je verslagen, leuke foto's.
En wat is alles daar kleurrijk.
En zoals in veel landen willen ook daar de kinderen graag op de foto.
Groetjes ook van Marcel -
12 Februari 2015 - 10:55
Geri:
Je kunt je haar ook ultrakort knippen, dan valt er minder te wassen. Maar ja, ook weer zonde. Ik lees je verslagen graag, maar de reacties zijn ook erg boeiend! -
13 Februari 2015 - 23:16
Jacqueline:
Gaaf die foto's. Mooie kleuren op straat. Geen vaatwasser in de keuken?
Dank voor de verslagen, ze lezen heerlijk!
Liefs. -
15 Februari 2015 - 07:43
Kalina:
Ik zag gister bij een winkeltje in ons dorp een oranje shirtje hangen met I love Holland erop! Natuurlijk moest dat op de foto. Toen ik vervolgens in het Bangla vertelde aan de winkeleigenaresse dat ik uit Nederland kom en daarom dus die foto maakte, keek ze me niet begrijpend aan. Ami Holland teke essechi.
Nee hoor, geen blijk van herkenning. Misschien sprak ze alleen Marma of Chakma, maar uiteindelijk zei ze wel Dhonobad:-) -
15 Februari 2015 - 10:25
Annette En Ton:
Hoi Marion, de foto's geven ons een mooi beeld van de wereld waar je nu terecht gekomen bent,
heel hectisch maar ook heel kleurrijk. Het is erg boeiend om jouw reisverslag te lezen over deze voor ons totaal andere wereld. Wij houden het voor vandaag vanwege het mooie weer heel Hollands op een strandwandeling.
Lieve groeten Annette en Ton -
17 Februari 2015 - 09:41
Inge:
Hallo Marion, dank voor de boeiende verslagen en foto's! Wat een boeiende ervaringen.
Ik mis je gezelligheid in Diemen hoor.
Succes, take care! Liefs, Inge
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
